มีความ ผู้หญิง……
มีความ มนุษย์เมือง…..
วันๆ ขับรถวนไปค่า นอกจากรถจะติด ไม่มีที่จอดรถแล้ว ยังหาของกินย๊ากส์
คือ คนกรุง ในเมืองใหญ่ ที่หาที่จอดรถยาก เวลาไปร้านขายของกินอร่อยๆ หรือเพียงแค่จะซื้อของกินกลับมาบ้าน มากินที่ออฟฟิศ ปรากฏว่าหมดสิทธิ์รับประทานค่า เพราะอะไรน่ะหรือ?
เพราะว่าไม่มีที่จอดรถ….
ใครที่ไปรถเมล์ รถแท็กซี่ รถมอเตอร์ไซค์ รับรองว่าได้รับประทานแน่ของอร่อย ครั้นไปร้านที่พอมีที่จอดรถ หรือจอดรถหน้าร้านได้ อาหารก็มักจะไม่อร่อย แถมแพงอีกต่างหาก
มาว่ากันเฉพาะที่ขับรถไป แล้วมีที่จอดรถ แล้วอร่อย อย่างร้านส้มตำแถวอนุสาวรีย์ชัยสมรภูมิ แม่เจ้า เชื่อป่ะ เค้ามีที่จอดรถ แถมเต็มแล้ว จอดริมถนนได้อีก แต่ไม่บอกว่าร้านอะไรนะคะ ส้มตำไทยใส่ไข่เค็ม จานเล็กๆ จกไม่กี่คำหมด ขายจานหนึ่ง 80 บาท ตัวเลขไม่ผิดค่ะ
ใครก็รู้ส้มตำต้นทุน รวมไข่เค็ม ยังไงก็ไม่เกิน 10 บาท เอากำไรขนาดนี้ เพราะอยู่ในเขตชุมชน และมีที่จอดรถ
ทีนี้ ไอ้ที่ไม่มีที่จอดรถแล้วอร่อย ก็มีเยอะ จนขนาดว่าดั้นด้นไปชิมกัน โดยยอมนั่งแท็กซี่ไปเสวยกัน อันนี้ น้องจูน ทำไม่ได้ล่ะค่ะ
ดีขึ้นมาหน่อย บางร้านเค้าเส้นใหญ่มากๆ เอาเก้าอี้ ตั้งจองที่จอดรถหน้าร้านไว้ให้ลูกค้า ที่มาจอดชั่วคราว ซื้อของกินกลับบ้าน แต่อันนี้ มันผิดกฎหมายล่ะค่า หลายคนไม่รู้ แต่ถึงรู้บางร้านก็ยังคงทำอยู่
มีเรื่องเล่า ในซอยเรวดี อยู่ซอยหนึ่ง เข้าไปหมู่บ้านหนึ่ง มันเป็นซอยตัน แต่ถนนสาธารณะทางโค้งต้องผ่านบ้านหลังนี้ และเป็นทางเดียวที่จะสามารถกลับรถออกจากหมู่บ้านนี้ได้ ก็คือตรงทางโค้งหน้าบ้านหลังนี้เท่านั้น ซึ่งมันกว้างพอที่จะกลับรถได้ เพื่อนของ น้องจูน ที่อยู่ในหมู่บ้านนี้ บอกว่าอย่าไปกลับรถหน้าบ้านเค้านะ เพราะเค้าตั้งเก้าอี้ไว้หน้าบ้าน ไม่ให้ใครกลับรถ ถ้ามีคนไปกลับรถ ไม่ต้องชนเก้าอี้ที่เค้าตั้งไว้หรอก หรือเพียงแค่ยกเก้าอี้ออก อุแม่เจ้า เจ้าของบ้านหลังนี้ เค้าเอาปืนออกมายิงขึ้นฟ้าขู่ เป็นเรื่องที่กล่าวขานกันทั้งหมู่บ้าน ฉะนั้น จะออกจากหมู่บ้านนี้ ต้องถอยหลังออกจนถึงถนนใหญ่จ้า
เห้อ…มนุษย์ สิ้นคิด
เกริ่นมาซะยาว ยังไม่เข้าเรื่องเลย ที่จะเขียนเรื่องเกี่ยวกับขับรถวนไป ก็ต้องบอกว่าผู้หญิง ให้ขับรถเก่งอย่างไร ก็ยังสู้ผู้ชายไม่ได้ ยิ่งหาที่จอดรถยาก ยิ่งไม่กล้าที่จะจอดขวางทางใคร กลัวว่าจะมีเรื่อง ยกเว้นแต่คนที่มีความด้าน มีความทน ของใบหน้าพอ และไม่ห่วงบุพการีด้วยว่าจะโดนด่าลับหลังอย่างไร
วันก่อน น้องจูน ขับรถผ่านไป โรงเรียนหนึ่ง ซึ่งเหมือนกับหลายๆ โรงเรียน คือ ลูกคนรถคัน
คำว่า ลูกคน รถคัน คือ มีนักเรียนกี่พันคน ก็มีรถจำนวนใกล้เคียงกัน มารับมาส่งลูกกัน แล้วบรรดาโรงเรียนเหล่านี้ ทั้งเอกชน และทั้งโรงเรียนรัฐบาลดังๆ ก็ไม่มีที่จอดรถให้ผู้ปกครองมากพอ ให้จอดกันริมถนน เสียไป 1 เลน บ้างที่ 2 เลน แล้วรถก็ติดกันยาว
บรรดา มนุษย์ลุง มนุษย์ป้า ที่เอาลูกมาเรียนไกลบ้าน เพราะต้องการยกระดับตัวเองขึ้น เพราะเรียนโรงเรียนดังๆ จะได้มีหน้า มีตา แต่ก็อีกล่ะ คนมีลูกก็มารุมเถียง น้องจูน ว่าไม่เห็นแก่เด็ก ที่จะได้เรียนโรงเรียนดีๆ เห้อ…เกี่ยวกันมั๊ยเนี่ย
คำว่ามนุษย์ลุง มนุษย์ป้า อายุไม่เยอะค่ะ หรือจะเยอะก็ได้ แต่มีคอนเซ็พท์ว่า ต้องทำตัวแย่ๆ นิสัยไม่ดี เห็นแก่ตัว งี่เง่า กวนเบื้องล่าง พูดจาวกวนเพื่อให้ตนเองดูดี แล้วเห็นคนด้อยกว่าจะด่าว่าแบบไม่เกรงใจ แต่เห็นคนฐานะดีกว่า มีชื่อเสียงกว่า จะก้มหน้าก้มตา หนีหายหากมีเรื่องขึ้น แล้วก็ถ่ายโพส คนโน้น คนนี้ เกี่ยวกับสิ่งไม่ดีของเค้า แต่ไม่เคยเอาเรื่องเลวๆ ของตนเองมาโพสบ้างสักครั้ง อันนี้เป็นคอนเซ็พท์มาตรฐาน
คนเรานะ ถ้าเลี้ยงลูกให้ดี มันก็ดีเอง แต่ต้องใส่ใจค่า ไม่ใช่ทำให้ออกมาเฉยๆ แล้วอยากจะอัพเกรดลูกตัวเองก็หาทางทำกัน คนนะคะไม่ใช่คอมพิวเตอร์ จะได้อัพเกรดกันได้ง่ายๆ โรงเรียนแถวบ้านมี ทำไมไม่เรียนกันเล่าค้า อ้างแต่โรงเรียนดีๆ ดังๆ เท่านั้น ที่จะให้ลูกได้เรียน แต่เพราะท่านทั้งหลายทำให้รถติด สังคมมันเลยเครียดๆ เพราะวันๆ อยู่บนถนนกันนานๆ สังเกตดูพอโรงเรียนปิดเทอม ถนนจะโล่ง รถไม่ติดอีกต่างหาก ซึ่งหมายความว่าไงหรือ?
ก็หมายความว่า การไปรับไปส่งของพ่อแม่ผู้ปกครอง ทำให้การจราจรมันติดขัดไปทั่วทั้งกรุงเทพฯ คนบ้านอยู่หนองจอก เอาลูกมาเรียนเตรียมอุดมฯ คนอยู่นครชัยศรี เอาลูกมาเรียน สตรีวิทฯ คนอยู่บางนา เอาลูกมาเรียนมาแตร์ ข้ามกันไป ข้ามกันมา ทำไม๊…รถจะไม่ติดล่ะค้า
ล่าสุด ญาติของน้องจูนเอง บ้านอยู่แจ้งวัฒนะ เอาลูกมาเรียน เซนต์โดมินิก บ้าไปแล้ว โรงเรียนนี้อยู่ใจกลางเมืองแถวถนนเพชรบุรีตัดใหม่ เช้าๆ เย็นๆ รถติดจะตาย ทำไปได้ ด่าก็แล้ว ว่าก็แล้ว ก็ไม่เชื่อ อยากจะเลิกเป็นญาติกันจริงๆ เลยค่ะ มีลูกคนเดียวเล่นเอาคนอื่นเค้าเดือดร้อนไปด้วย แล้วปากบอก รักประเทศไทย กัน
หลายครั้ง น้องจูน ก็ต้องเจอ สายเหลือง ตอนเช้าๆ รถติดค่ะ กำลังจะไปทำงาน รถติดจนปวดท้อง แล้วไงล่ะค่ะ ต้องหาสถานีบริการน้ำมัน หรือร้านอาหาร หรือโรงแรมใกล้ๆ เพื่อเข้าห้องน้ำ ซึ่งบางทีเห็นเป้าหมายอยู่แค่ 100-200 เมตร ยังแทบจะเข้าห้องน้ำไม่ทัน เพราะรถติดเนี่ยล่ะ
พอกันได้หรือยังคะ ที่จะทำให้เลิกขับรถ วนไป มันไม่เห็นใครมีประโยชน์เลย เอางี้ น้องจูน เป็นนายกรัฐมนตรีหญิงเมื่อไหร่ เจอกฎหมายบรรเทาทุกข์แน่ ค๊อยดู๊ หึ…
